20 years of the Sala-Manca Group
Permanent Residency
An exhibit with footnotes and performative actions
with the collaboration of Adi Kaplan and Shahar Carmel, Ktura Manor and Brian Hoad
Hansen House and Mamuta Art & Research Center
Over the past six years we have acquired, dismantled, assembled, and transported various temporary structures, created unauthorized replicas, searched for doubles of ourselves, and relocated our home in our search for a temporary homeland. In August 2018 we moved to Canada for an indefinite period of time, to continue this search.We began the transition with a garage sale to sell off our personal objects, as our departure approached; the sale took the form of an exhibit at the Kfar Saba Urban Gallery and explored the connection between economy, art, and life (the video Garage Sale is a documentation of the opening of the exhibit).
In Kingston, Ontario, we rented the only furnished house we could find. The Sobermans, the owners of the house, had died at the beginning of the previous decade, and their children had put the home up for long-term rental “as-is” -- a kind of “family museum,” with a 1960s decor, just as their parents had left it. We lived in the house for a year, inside the set of another family. A video work in the exhibition (Permanent Residency 1) documents fragments of day-to-day family life in Kingston: our children’s cultural acclimation, forays out into nature, and musings about migration and identity.
The Soberman's art collection included more than 40 paintings -- mostly reproductions of well-known artworks, and some originals by non-canonical artists. When we returned to Israel, we commissioned Adi Kaplan and Shahar Carmel to reproduce the paintings from the collection, down to their frames. The new collection (the Soberman Collection) will become one of the permanent exhibits of the Museum of the Contemporary, of which we are the curators. In the present exhibition the Soberman Collection is presented in the framework of an installation reproducing the Soberman family living room. The installation also includes a piano, which our daughter will practice on occasionally during the exhibition opening.
Approaching the Jewish holiday of Sukkot, near the beginning of our time in Kingston, we built a Sukkah in the yard. Contrary to the custom of dismantling the Sukkah after the end of the holiday, we left our Sukkah standing throughout the entire year, exposed to the extreme changes in weather. At the end of the winter we invited Canadian painter Brian Hoad to paint the snowy landscape on the walls of the Sukkah and thus to commemorate the frozen Lake Ontario on the wall traditionally designated for an image of Jerusalem. We shipped the Sukkah with the Canadian landscapes to Jerusalem as a Gazebo, in order to install it as an ethnographic object (The Kingston Sukkah) at Hansen House, alongside the source of its inspiration: a replica of the german Deller Sukkah (1840-2017). This time we commissioned Ktura Manor to build a smaller replica of the Kingston Sukkah for the collection of the Museum of the Contemporary.
Additional works from the Ethnographic Department of the Museum of the Contemporary are presented as a “footnote” to the new works: A Geography of Cracks (documentary film, Sala-manca, 2017); Deller Sukkah (replica, Sala-manca, Ktura Manor, and Nir Yahalom, 2017); Eternal Shabbes candlesticks (object, Samuel Rotman, 1998); Deller Sukkah model (Adi Kaplan and Shahar Carmel, 2017), Eternal Sukkah model (Ktura Manor, 2017), Eternal Sukkah - documentation (short film, Sala-manca, 2018); Amulets from the Tawfiq Kna’an Collection (Yishayahu Rabinovitch, 2014); Heim (Short film, Adi Kaplan and Shahar Carmel, 2014); Curators (Wall painting, Itamar Mendes-Flohr, 2019); Jerusalem (Ready-made, Sala-manca, 2019).
Lea and Diego (Sala-manca Group)
The exhibit was made possible thanks to the generous support of the Pais Cultural Council, Hansen House, the Ministry of Culture, the Jerusalem Foundation, the Jewish Studies Program and Cultural Studies Program at Queen’s University in Ontario, The Regina Rosen Visiting Artist Fellowship - Queen's University, the Jerusalem Municipality, Rose Ostrovsky and the Kronhill-Pletka Foundation.
Permanent Residency
תערוכה עם הערות שוליים ופעולות פרפורמטיביות
בשיתוף עדי קפלן ושחר כרמל, קטורה מנור ובריאן אוהד
בית הנסן ומרכז מעמותה לאמנות ומחקר
בשש השנים האחרונות רכשנו, פירקנו, הקמנו והעברנו מבנים ארעיים, יצרנו העתקים ללא אישור, חיפשנו את הכפילים של עצמנו ושינענו בתים תוך כדי חיפוש מולדת ארעית. באוגוסט 2018 עברנו לקנדה לתקופה לא מוגדרת, בתקווה לקדם מעמד של תושבות קבע (Permanent Residency) שם. את תהליך המעבר התחלנו בפעולת מכירה של חפצים אישיים לקראת נסיעתנו, שהתקיימה כתערוכה בגלריה העירונית כפר סבא ועסקה בקשר בין כלכלה, אמנות וחיים (סרט הווידיאו Garage Sale הוא תיעוד של פתיחת התערוכה).
בעיר קינגסטון שבמחוז אונטריו שכרנו את בית המגורים המרוהט היחיד שמצאנו. בני הזוג סוברמן, בעלי הבית, נפטרו בתחילת העשור הקודם, וילדיהם הציעו את הבית לשכירות לטווח ארוך כפי שהשאירו אותו ההורים -- מעין "מוזיאון משפחתי", שעוצב בסוף שנות השישים של המאה ה-20. שם גרנו שנה, בתוך תפאורה של משפחה אחרת. עבודת וידיאו בתערוכה (Permanent Residency I) מתעדת פרגמנטים מחיי היומיום המשפחתיים בקינגסטון: תהליכי ההסתגלות התרבותית של הילדים ושלנו, יציאות לטבע והרהורים על הגירה וזהות.
אוסף האמנות של משפחת סוברמן כלל יותר מ-40 ציורים -- רובם רפרודוקציות של יצירות ידועות, והשאר עבודות מקוריות של אמנים לא קנוניים. כשחזרנו לארץ, הזמנו את עדי קפלן ושחר כרמל לצייר מחדש את ציורי האוסף, על מסגרותיהם. אוסף הציורים החדש ("אוסף סוברמן") יתווסף לאוספי הקבע של המוזיאון של העכשווי, שאנחנו אוצריו. בתערוכה הנוכחית הוא מוצג כחלק ממיצב שבו משוחזר סלון משפחת סוברמן. המיצב כולל גם פסנתר, שבתנו תשתמש בו לעתים לתרגול בשעות הפתיחה של התערוכה
לקראת חג הסוכות שחל במהלך שהותנו בקינגסטון בנינו סוכה בגינה. בניגוד למנהג לפרק את הסוכות לאחר החג, השארנו את הסוכה שלנו לאורך כל השנה חשופה לשינויי מזג האוויר הקיצוניים. לאחר החורף הזמנו את הצייר הקנדי בריאן אוהד לצייר את הנוף המושלג על קירות הסוכה ולהנציח את אגם אונטריו הקפוא על הקיר המיועד לתמונת ירושלים. את הסוכה עם ציורי הנוף הקנדי שלחנו לירושלים כגזיבּו, כדי להציב אותה כאובייקט אתנוגרפי בבית הנסן ("סוכת קינגסטון"), לצד מקור ההשראה שלה: רפליקה של סוכת דֶלֶר הגרמנית (1840-2017). את קטורה מנור הזמנו הפעם לבנות דגם מוקטן של סוכת קינגסטון לאוסף המוזיאון של העכשווי
עבודות נוספות מהמחלקה האתנוגרפית במוזיאון של העכשווי מוצגות כ"הערות שוליים" לעבודות החדשות: גיאוגרפיה של סדקים (סרט תיעודי, סלה-מנקה, 2017); סוכת דלר (רפליקה, סלה-מנקה, קטורה מנור וניר יהלום, 2017); פמוטי ״שבת תמיד״ (אובייקט, סמואל רוטמן, 1998); דגם סוכת דלר (עדי קפלן ושחר כרמל, 2017); דגם "סוכת נצח" (קטורה מנור, 2017); סוכת נצח (סרט תיעודי, סלה-מנקה, 2018); ״אוצרים״ (ציור קיר, איתמר מנדס-פלור, 2019); "ירושלים״ (רדי מייד, סלה-מנקה, 2019).
תודות: משפחת סוברמן, דורית נעמן, דסטין אטלס, אנטה וייסברג, אשו ונאוול
התערוכה הוקמה בתמיכתם הנדיבה של מועצת הפיס לתרבות, בית הנסן, מִנהל התרבות, ארטיס, הקרן לירושלים, התוכנית ללימודי יהדות והתוכנית ללימודי תרבות באוניברסיטת Queen's באונטריו, תוכנית אירוח לאמנים על שם רגינה רוזן באוניברסיטת
Queen's באונטריו,רוז אוסטרובסקי, עיריית ירושלים וקרן קרונהיל-פלטקה.
معرض فني للاحتفاء بمرور ٢٠ عاما على سلامانكا
معرض فني بالاشتراك مع على الهامش وفنون أدائية أخرى
بالاشتراك مع عدي كابلان، شاحر كرمل وبريان أوهاد
بيت هانسن ومركز الفنون والأبحاث معموتة
على مدى السنوات الست الماضية، قمنا بشراء، تفكيك، إنشاء ونقل هياكل مؤقتة، أنتجنا نسخ مماثلة من غير الحصول على تصاريح، بحثنا عن نسخنا المكررة، نقلنا منازل أثناء البحث عن وطن مؤقت. في آب ٢٠١٨انتقلنا الى كندا لفترة غير محددة من أجل استكمال البحث. بدأنا عملية الانتقال ببيع متعلقاتنا الشخصية استعدادًا لرحلتنا والتي أقيمت كمعرض في صالة بلدية كفار سابا وتناولت العلاقة بين الاقتصاد، الفن والحياة (فيديو Garage Sale هو توثيق لافتتاح المعرض)..
في مدينة كينجستون في مقاطعة أونتاريو، استأجرنا المنزول المفروش الوحيد الذي وجدناه. توفي الزوجان سوبيرمان، أصحاب المنزل، في بداية العقد الماضي، وعرض أطفالهم المنزل للإيجار طويل الأجل على الحال الذي تركه والديهم – كـ"متحف أسري" الذي تم تصميمه في أواخر الستينيات. عشنا هناك لمدة عام، كجزء من عائلة أخرى. يوثق عمل الفيديو في معرض (Permanent Residency I) أجزاء من الحياة الأسرية اليومية في كينجستون: عمليات التكيف الثقافي للأطفال ولنا أيضًا، نزهات إلى الطبيعة وتأملات حول الهجرة والهوية..
تضمنت المجموعة الفنية لعائلة سوبيرمان أكثر من 40 لوحة -- معظمها نسخ لأعمال مشهورة، والباقي أعمال أصلية لفنانين غير معروفين. عندما عدنا إلى إسرائيل، قمنا بدعوة عدي كابلان وشاحر كرمل لإعادة رسم لوحات المجموعة، على إطاراتها. ستتم إضافة المجموعة الجديدة من اللوحات ("مجموعة سوبرمان") إلى المجموعات الدائمة للمتحف المعاصر، الذي نقوم بإقامته. في المعرض الحالي سيتم عرض المتحف كجزء من معرض الذي تتم فيه استرجاع ذكرى غرفة المعيشة لعائلة سوبيرمان. يتضمن المعرض أيضًا على بيانو ستستخدمه ابنتنًا أحيانًا للتدرب خلال ساعات افتتاح المعرض. .
عند اقتراب عطلة عيد العرش التي حالت أثناء إقامتنا في كينجستون، قمنا ببناء عريشة في الحديقة. على عكس العادة المتمثلة في تفكيك العرائش بعد العيد، فقد تركنا العريشة قائمة على مدار العام مُعرَّضة لتغييرات الطقس القاسية. بعد فصل الشتاء، قمنا بدعوة الرسام الكندي برايان أوهاد لرسم المناظر الطبيعية الثلجية على جوانب العريشة وإحياء ذكرى بحيرة أونتاريو المجمدة على الجدار المخصص لصورة القدس. أرسلنا العريشة مع لوحات المناظر الطبيعية الكندية إلى القدس كمظلة، لوضعها كقطعة إثنوغرافية في بيت هانسن ("عريشة كينجستون")، إلى جانب مصدر إلهامها: نسخة طبق الأصل من عريشة ديلر الألمانية (1840-2017). لقد قمنا بدعوة كيتورا منور هذه المرة لبناء نموذج مصغر لعريشة كينجستون من أجل إضافتها لمجموعة متحف المعاصر..
يتم تقديم أعمال إضافية من قسم الإثنوغرافيا في متحف المعاصر كـ "حواشي" للأعمال الجديدة: جغرافيا الشقوق (وثائقي، سلامانكا ، 2017)؛ عريشة ديلر (نسخة طبق الأصل، سلامانكا، كيتورا منور ونير يهلوم، 2017) ؛ شمعدانات "السبت دائمًا" (مجسد، صموئيل روتمان، 1998) ؛ نموذج عريشة ديلر (عدي كابلان، شاحر كرمل، 2017) ؛ نموذج "العريشة الأبدية" (كيتورا منور، 2017)؛ العريشة الأبدية (فيلم وثائقي، سلا مانكا، 2018)؛ "القيمون على المعرض" (جدارية، إيتامار مانديس فلور، 2019)؛ "القدس" (ريدي ميد، سلا مانكا، 2019).
ليئا ودييجو (مجموعة سلا مانكا)
مركز الأبحاث والفنون معموتة
إدارة فنية وعامة: سلا-مانكا | إدارة مشاريع ومساعدة الإنتاج: شاحر بن نون | إدارة تقنية: شمري حاجاي | بناء وإقامة: يوئاف فيش وشمري حاجاي | الإضاءة: يوئاف فيش واستامار مانديس-فلور | تصميم جرافيكي: مايا شليفر | الصوتيات: أمير بولتسمان وايتان عومر | تحرير النص: عنبال كيدار | ترجمة للعربية: نغم أبوليل | ترجمة للإنجليزية: تمار كوهين
شكر وتقدير لكل من: عائلة سوبيرمان، دوريت نعمان، داستين أتلاس، أنيتا فايسبرج، آشو ونويل
أقيم المعرض بدعم سخي من مجلس هبايس للثقافة، بيت هانسن، مديرية الثقافة، آرتيس، صندوق القدس، برنامج الدراسات اليهودية وبرنامج الدراسات الثقافية في جامعة كوينز في أونتاريو، برنامج ريجينا روزن للإستضافة في جامعة كوينز في أونتاريو، روز أوستروفسكي، بلدية القدس وصندوق كرونهيل-بلاتكة